W 7. FESTIWALU IM. ZYGMUNTA HAUPTA UDZIAŁ WEZMĄ:
● Autorzy i autorki (proza, poezja, eseistyka, reportaż): Justyna Bargielska (Dziecko z darów, Wyd. Wolno 2019), Mikołaj Grynberg (Poufne, Wyd. Czarne 2020), Agnieszka Jelonek (Koniec świata, umyj okna, Wyd. Cyranka 2020), Izolda Kiec (Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt, Wyd. Marginesy 2020), Dorota Kotas (Cukry, Wyd. Cyranka 2020), Michał Milczarek (Donikąd. Podróże na skraj Rosji, Wyd. Czarne 2019), Piotr Paziński (Atrapy stworzenia, Wyd. Austeria 2020), Maciej Płaza (Golem, W.A.B. 2021), Marta Podgórnik (Przepowieść w ścinkach, Biuro Literackie 2020), Paweł Próchniak (Promieniowanie tła. Szkice o wierszach i czytaniu, Wyd. Czarne 2020), Anda Rottenberg (Proszę bardzo, Wyd. Marginesy 2021), Joanna Rudniańska (RuRu, Wyd. Nisza 2019), Martin M. Šimečka (Słowacja. Dzieje obojętności, Universitas 2019), Andrzej Stasiuk (Przewóz, Wyd. Czarne 2021), Ziemowit Szczerek (Cham z kulą w głowie, Wyd. Znak 2020), Julia Szychowiak (Dni powszednie i święta, Biuro Literackie 2018).
● Goście spotkań tematycznych: Piotr Paziński (Joseph Roth), Andrzej S. Jagodziński (Josef Škvorecký), Wojciech Bonowicz, Paweł Próchniak (W.G. Sebald), Marek Wilczyński (Zygmunt Haupt. Galicja i galicyjskość w twórczości pisarza), Iwona Boruszkowska, Katarzyna Kotyńska, Paweł Smoleński, Ziemowit Szczerek (Kozak schodzi z konia — Ukraina dzisiaj).
● Badacze i badaczki, moderatorzy spotkań: Justyna Bargielska, Wojciech Bonowicz, Darek Foks, Andrzej S. Jagodziński, Zofia Król, Paulina Małochleb, Andrzej Niewiadomski, Paweł Panas, Justyna Sobolewska, Andrzej Stasiuk, Michał Wirchniański.
● Gościem Festiwalu będzie Kamil Targosz — zaplanowaliśmy spotkanie z artystą oraz wystawę jego prac (malarstwo, grafika, rysunek, ilustracja).
● Prozę Zygmunta Haupta usłyszymy w tym roku w interpretacji Marka Kondrata.
Aktualizacja: 2021.09.13
Dziecko z darów, Wydawnictwo Wolno, 2020
Poetka, prozaiczka. Opublikowała tomy poezji: Dating sessions (2003), China Shipping (2005), Dwa fiaty (2009), Bach for my baby (2012), Nudelman (2014), Dziecko z darów (2019) oraz prozy Obsoletki (2010) i Małe lisy (2013). Laureatka m.in. Nagrody Literackiej Gdynia (dwukrotnie) i Konkursu Literackiego Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (2010). Nominowana m.in. do Warszawskiej Nagrody Literackiej, Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, Paszportu „Polityki”, Silesiusa, Gryfii oraz nagrody Nike (trzykrotnie). W Teatrze Witkacego w Zakopanem miał premierę jej monodram Clarissima, a w Teatrze Dramatycznym w Warszawie — dramat Moja pierwsza śmierć w Wenecji. Wydała także wspólnie z Iwoną Chmielewską książkę Obie (2016) i zbiór opowiadań dla starszych dzieci Siedem pierwszych przygód Rozalii Grozy (2017). Teksty Bargielskiej tłumaczono na wiele języków, m.in. język angielski, rosyjski, niemiecki, francuski, słoweński, niderlandzki, czeski. Za tom Dziecko z darów była nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” 2020.
Poeta, publicysta. Stale współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym” i miesięcznikiem „Znak”. Opublikował kilka tomów poetyckich, m.in.: Pełne morze (Nagroda Literacka Gdynia 2007), Polskie znaki (nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2011), Echa (nominacje do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej 2014), Druga ręka (finał Nagrody Literackiej Nike 2018). Autor biografii Tischner (nominacja do Nagrody Literackiej Nike 2002), tomu gawęd Kapelusz na wodzie oraz dwóch książek dla dzieci: Bajki Misia Fisia, Misiu Fisiu ma dobry dzień, dobry dzień. Opublikował także tom rozmów z Wojciechem Waglewskim pt. Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe oraz opracowanie utworów Andrzeja Bursy — Dzieła (prawie) wszystkie. Jego najnowsze książki to zbiór esejów Sto lat. Książka życzeń oraz zbiór felietonów Dziennik końca świata. Autor wyboru opowiadań Kornela Filipowicza Romans prowincjonalny i inne historie.
Doktor literaturoznawstwa, tłumaczka literatury ukraińskiej, kulturoznawczyni, teoretyczka literatury i krytyczka literacka. Asystentka w Katedrze Teorii Literatury Wydziału Polonistyki UJ. Współtworzy Ośrodek Badań nad Awangardą przy Wydziale Polonistyki UJ. Sekretarz redakcji „Ruchu Literackiego”. Stała współpracowniczka redakcji miesięcznika „Znak”. Członkini The Association for Slavic, East European, & Eurasian Studies oraz Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Odbyła staż naukowy w Instytucie Literatury im. Tarasa Szewczenki Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w Kijowie pod opieką naukową prof. Tamary Hundorowej. Prowadziła wykłady na Uniwersytecie Akademia Kijowsko-Mohylańska w Kijowie. Autorka książki Defekty. Literackie auto/pato/grafie – szkice (2016), monografii Sygnatury choroby. Literatura defektu w ukraińskim modernizmie (2018), artykułów naukowych, krytycznoliterackich i tłumaczeń współczesnej literatury ukraińskiej. Współredaktorka monografii i antologii: Po Czarnobylu: miejsce katastrofy we współczesnej humanistyce (2017), Wspólnota wyobrażona. Pisarki Europy Środkowej wobec problemów literackich, społecznych i politycznych lat 1914–1945 (2017), Modernistki. Antologia ukraińskiej prozy kobiecej okresu międzywojennego (2017). W kręgu jej zainteresowań naukowych znajdują się m.in: europejski romantyzm (wzbogacony o motywy wschodnie), modernizm polski i ukraiński, XX-wieczna awangarda, artystyczne reprezentacje katastrofy, szczególnie dyskurs postczarnobylski: narracje o katastrofie i literackie reprezentacje traumy z nią związanej.
Poeta, prozaik, scenarzysta. Ukończył scenariopisarstwo i organizację produkcji w Szkole Filmowej w Łodzi. Pracował m.in. w redakcjach „Literatury na Świecie” i „Twórczości”, w Narodowym Centrum Kultury Filmowej w Łodzi, a obecnie w Szkole Filmowej w Łodzi. Laureat m.in. głównej nagrody w konkursie poetyckim „bruLionu”, nagrody Fundacji Literackiej im. Natalii Gall oraz (wspólnie ze Zbigniewem Liberą) Nagrody TVP Kultura za książkę Co robi łączniczka. Opublikował m.in.: Ustalenia z Maastricht; Wielkanoc z tygrysem; Debordaż; Susza; Tablet taty; Historia kina polskiego; Historia poezji polskiej dla drwali; Wołyń Bourne’a; Pieśni o wszystkim; Café Spitfire. Jego teksty publikowano m.in. w Czechach, Holandii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Stanach Zjednoczonych, Ukrainie i Wielkiej Brytanii. Wydana nakładem Korporacji Ha!art książka Kebab Meister była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia 2013. W 2014 roku został laureatem Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości, a jego tom poetycki Rozmowy z głuchym psem był nominowany do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia. Nominowany także do Paszportu Polityki (2000, 2004). Autor wyboru i redaktor książki Zawrót głowy. Antologia polskich wierszy filmowych (2019).
Poufne, Wydawnictwo Czarne, 2020
Fotograf i pisarz, z wykształcenia psycholog. Jego zdjęcia były prezentowane niemal na całym świecie. Autor albumów Dużo kobiet (2009) i Auschwitz — co ja tu robię? (2010). Wydał trzy zbiory rozmów: Ocaleni z XX wieku (2012), Oskarżam Auschwitz. Opowieści rodzinne (2014) i Księga wyjścia (2018) oraz dwa tomy prozy: Rejwach (2017) i Poufne (2020). Od lat zajmuje się problematyką i historią polskich Żydów. W całej swojej twórczości przyjmuje szczególną perspektywę dialogu, koncentrując się na spotkaniu z innymi, otwarciu na ich osobiste przeżycia i historie. Nominowany za całokształt twórczości do Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima (2019), finalista Nagrody Literackiej Nike (2018). Jego książka Rejwach zdobyła tytuł Warszawskiej Premiery Literackiej przyznawany przez Klub Księgarza.
Tłumacz literatury czeskiej i słowackiej, publicysta, dziennikarz, dyplomata. Współpracował z czechosłowacką sekcją Radia Wolna Europa, po 1989 korespondent „Gazety Wyborczej” w Pradze i Bratysławie. Radca ambasad RP w Pradze i Bratysławie, dyrektor Instytutu Polskiego w Pradze i Instytutu Polskiego w Bratysławie, dyrektor Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego. Redaktor „Literatury na świecie”, członek Polskiego PEN Clubu. Autor przekładów książek m.in: Milana Kundery, Václava Havla, Josefa Škvoreckiego, Jiříego Grušy i Bohumila Hrabala. W 2009 roku nagrodzony Literacką Nagrodą Europy Środkowej „Angelus” za przekład Przypadków inżyniera ludzkich dusz Josefa Škvoreckiego. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013).
Koniec świata, umyj okna, Wydawnictwo Cyranka, 2020
Autorka opowiadań, scenarzystka, blogerka i dziennikarka. Publikowała reportaże i wywiady, często dotyczące twórczości kobiet. Prowadził blog Tylkospokojnie. Zajmuje się pisaniem seriali telewizyjnych. W 2015 roku za zbiór opowiadań Babidło otrzymała pierwszą nagrodę Konkursu Literackiego im. Henryka Berezy. Za powieść Koniec świata, umyj okna nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia (2021). Posiada czarny pas w walce z nerwicą lękową. Lubi spędzać czas z synem i letnie dni po godzinie osiemnastej.
Prof. dr hab. w zakresie kulturoznawstwa; literaturoznawczyni i teatrolożka. Prezeska Fundacji Instytut Kultury Popularnej, zatrudniona w Uniwersytecie Artystycznym im Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, w Katedrze Kuratorstwa i Teorii Sztuki. Autorka artykułów i monografii książkowych poświęconych literaturze i teatrowi XX wieku oraz formom kultury popularnej, m.in.: Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość (1994), Halina Poświatowska (1994), Teatr służebny polskiej emigracji. Z dziejów idei (1999), Złodzieje szczęścia, czyli Agnieszki Osieckiej sposób na życie (2000), Wyprzedaż teatru w ręce błazna i arlekina, czyli… o kabarecie (2001), W kabarecie (2004), W szarej sukience? Artystki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości (2013), Historia polskiego kabaretu (2014), Czy chce pan być powieszony w sympatycznem towarzystwie? Czyli poznańskie kabarety artystyczne w dwudziestoleciu międzywojennym (2015), Szoszana znaczy Niewinna. Wokół poezji i biografii Zuzanny Ginczanki (2019), Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt (2020). Edytorka twórczości Zuzanny Ginczanki, Romana Tadeusza Wilkanowicza i Felicji Kruszewskiej. Współautorka opracowania Wiktor Bater: Wesoły rajski ptak. Ostatnia rozmowa, artykuły wywiady (2021). W 2015 roku wyróżniona odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2016 i 2020 roku stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury. Stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego 2017 w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Jeden z najpopularniejszych aktorów współczesnego polskiego kina. Pochodzi z rodziny z tradycjami aktorskimi. Ukończył warszawską PWST, w której potem pracował jako wykładowca. Zadebiutował jeszcze w dzieciństwie, w filmie Historia żółtej ciżemki. Uwagę krytyków i publiczności zdobył główną rolą w Zaklętych rewirach (1975), za którą otrzymał nagrodę tygodnika „Film” oraz Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. Popularność przyniosła mu rola Olgierda Halskiego w serialu Ekstradycja. W kolejnych latach zagrał w szeregu filmów, m.in.: Smuga cienia (1976), C.K. Dezerterzy (1986), Psy (1992), Pułkownik Kwiatkowski (1995), Nocne graffiti (1996), Kiler (1997), Złoto dezerterów (1998), Operacja Samum (1999), Pan Tadeusz (1999), Weiser (2001), Dzień świra (2002), Wszyscy jesteśmy Chrystusami (2006). Laureat nagród aktorskich na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni — za role w filmach Pułkownik Kwiatkowski i Dzień świra. Reżyser filmu Prawo ojca (1999), za który otrzymał Nagrodę Jury na FPFF w Gdyni. Występował również na deskach kilku teatrów, m.in. w Teatrze Dramatycznym i Teatrze Ateneum w Warszawie.
Cukry, Wydawnictwo Cyranka, 2021
Urodziła się w Garwolinie. Studiowała filologię polską, animację kultury w IKP oraz socjologię stosowaną i antropologię społeczną w ISNS na Uniwersytecie Warszawskim. Za swoją pierwszą książkę Pustostany (2019), otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii proza, Nagrodę Conrada i nominację do Nagrody im. W. Gombrowicza za najlepszy debiut. Ostatnio nakładem Wydawnictwa Cyranka ukazała się jej druga książka Cukry (2020). Dorota Kotas mieszka w Warszawie ze swoją partnerką i zwierzętami.
Dr hab. nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Ukrainistka, literaturoznawczyni, tłumaczka literatury ukraińskiej i białoruskiej. Związana z Instytutem Slawistyki PAN oraz Katedrą Ukrainistyki UJ. Prowadzi zajęcia z przekładu literackiego i historii literatury ukraińskiej. Autorka przekładów książek m.in: Jurija Andruchowycza, Sofii Andruchowycz, Oksany Zabużko. Laureatka Nagrody dla Tłumacza przy Nagrodzie Literackiej Europy Środkowej Angelus za przekład powieści Oksany Zabużko Muzeum porzuconych sekretów (2013). Finalistka Drahoman Prize (2021) — nagrody dla tłumaczy literatury ukraińskiej. Autorka książek Eseiści o Lwowie: pamięć, sąsiedztwo, mity (2006), Lwów: o odczytywaniu miasta na nowo (2015), której ukraińskie wydanie otrzymało tytuł najlepszej książki w kategorii „Miasto” podczas lwowskich targów książki Bookforum (2017). Redaktorka lub współredaktorka książek: Ukraińskie życie kulturalne na ziemiach II Rzeczypospolitej (2002), 'Prolog, nie epilog…'. Poezja ukraińska w polskich przekładach. Pierwsza połowa XX wieku (2002), Białoruś, kraina otoczona wysokimi górami (2004), Lwów: lustro. Obraz wzajemny mieszkańców Lwowa w narracjach XX–XXI wieku (2012), Obce/swoje: miasto i wieś w literaturze i kulturze ukraińskiej (2015).
Redaktorka naczelna i redaktorka działu literatury magazynu o kulturze dwutygodnik.com. Publikowała także w „Gazecie Wyborczej”, „Zeszytach Literackich” i „Tygodniku Powszechnym”. Krytyczka i historyczka literatury, doktor filozofii. Autorka książki Powrót do świata. Dzieje uwagi w filozofii i literaturze XX wieku (2013). Jurorka Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Nagrody Conrada.
Literaturoznawczyni, krytyczka literacka. Laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów i stypendium Młoda Polska. Zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Juliana Tuwima. Prowadzi blog www.ksiazkinaostro.pl.
Donikąd. Podróże na skraj Rosji, Wydawnictwo Czarne, 2019
Adiunkt w Instytucie Filologii Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książek na temat myśli rosyjskiej Z martwych was wskrzesimy. Filozofia Nikołaja Fiodorowa oraz Drzewo życia. Fenomen Wasilija Rozanowa. W Rosji spędził łącznie trzy lata, odwiedził siedemdziesiąt sześć podmiotów federalnych. Pasł owce w Kałmucji i renifery na Uralu Polarnym. Jego książka Donikąd otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii Esej, nominację do Nagrody im. Macieja Kuczyńskiego na podróżniczy debiut roku oraz nominację w konkursie Travelery 2019.
Poeta, eseista, historyk literatury, redaktor. Współzałożyciel i redaktor Kwartalnika Literackiego „Kresy” (1989–2010). Przez kilkanaście lat zajmował się również krytyką literacką. Debiutował w 1988 roku. Autor dziesięciu książek poetyckich: Panopticum (Lublin 1992); Niebylec (Warszawa 1994); Prewentorium (Lublin 1997); Kruszywo (Legnica 2001); Locja (Kraków 2005); Tremo (Lublin 2010); Dzikie lilie (Poznań 2012); Kapsle i etykietki (Mikołów 2013); Pan Optico (Wrocław 2014); Podwójna kosa (Lublin 2018); książek eseistycznych Mapa. Prolegomena (Lublin 2012) i K Esej podróżny (Wrocław 2018) oraz naukowych: Niebliskie wyprawy. Jerzy Zagórski i poetycka przygoda nowoczesności (Lublin 2001); Światy z jawnych słów i kwiatów ukrytych. O refleksji metapoetyckiej w nowoczesnej poezji polskiej (Lublin 2010); Jeden jest zawsze ostrzem. Inna nowoczesność Zygmunta Haupta (Lublin 2015), Osiemdziesiąt. Studium o poezji „przełomów” (Lublin 2020). Wraz z Pawłem Panasem zredagował tom: Jestem bardzo niefortunnym wyborem. Studia i szkice o twórczości Zygmunta Haupta (Lublin 2019) oraz zorganizował dwie konferencje naukowe poświęcone pisarstwu Haupta (Kazimierz Dolny 2017, Poznań 2021). Współpracuje z Festiwalem im. Zygmunta Haupta od pierwszej edycji w 2015 roku. Autor licznych rozproszonych publikacji poetyckich, krytycznych i naukowych (artykuły w czasopismach, publikacjach zbiorowych, słownikach, publikacjach pokonferencyjnych). Zajmuje się problematyką awangardy poetyckiej, poezji najnowszej, metapoezji, katastrofizmu w literaturze dwudziestolecia międzywojennego, dziedzictwem dwudziestolecia w literaturze powojennej, dynamiką wewnętrznych związków w obrębie polskiej prozy modernistycznej. Publikował m.in. w „Kresach”, „Twórczości”, „Odrze”, „Znaku”, „Toposie”, „FA-arcie”, „Pamiętniku Literackim”, „Tekstach Drugich”. Jego wiersze były tłumaczone na języki: angielski, niemiecki, rosyjski, słowacki, słoweński, bułgarski i hiszpański oraz umieszczane w antologiach nowej poezji polskiej na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat. Brał udział w wielu wydarzeniach życia literackiego i kulturalnego. Jest kierownikiem Zakładu Współczesnej Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Doktor habilitowany, adiunkt w Instytucie Literaturoznawstwa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autor najnowszej monografii na temat życia i twórczości Zygmunta Haupta: Zagubiony wpośród obcych. Zygmunt Haupt — pisarz, wygnaniec, outsider (Bielsko-Biała–Kraków 2019). Wraz z Andrzejem Niewiadomskim zredagował tom: Jestem bardzo niefortunnym wyborem. Studia i szkice o twórczości Zygmunta Haupta (Lublin 2019) oraz zorganizował dwie konferencje naukowe poświęcone pisarstwu Haupta (Kazimierz Dolny 2017, Poznań 2021). Współpracuje z Festiwalem im. Zygmunta Haupta od pierwszej edycji w 2015 roku.
Atrapy stworzenia, Wydawnictwo Austeria, 2020
Pisarz, filozof, tłumacz, badacz związany z Uniwersytetem Muri im. Franza Kafki. Przez kilka lat zajmował się Ulissesem Jamesa Joyce’a (książka Labirynt i drzewo, 2005, oraz przewodnik Dublin z Ulissesem, 2008), następnie ogłosił dwa tomy własnej prozy: Pensjonat (2009) i Ptasie ulice (2013) oraz zbiory esejów Rzeczywistość poprzecierana (2015) i Atrapy stworzenia (2020) — nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2021. Pisze, tłumaczy, zajmuje się filozofią judaizmu i tematem żydowskim w literaturze. Przekładał m.in. Księgę liter Lawrence’a Kushnera, eseje Davida Roskiesa, eseje Amosa Oza i Fani Oz-Salzberger Żydzi i słowa, oraz opowiadania Szmuela Josefa Agnona. Bywa wykładowcą, fotografem oraz redaktorem i składaczem książek własnych i cudzych. W latach 2000–2019 był redaktorem naczelnym pisma „Midrasz”.
Golem, Wydawnictwo W.A.B., 2021
Prozaik, tłumacz literatury anglojęzycznej, doktor nauk humanistycznych. Laureat Nagrody „Literatury na Świecie” (2012) za przekład wyboru opowiadań H.P. Lovecrafta Zgroza w Dunwich i inne przerażające opowieści. Zadebiutował jako prozaik książką Skoruń, która w 2016 roku przyniosła mu nominacje do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody im. Gombrowicza oraz Nagrodę Literacką Gdynia i Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Jego kolejne powieści to Robinson w Bolechowie (2017) i Golem (2021).
Przepowieść w ścinkach, Biuro Literackie, 2020
Poetka, krytyczka literacka, redaktorka. Laureatka Nagrody im. Jacka Bierezina (1996), stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nominowana do Paszportu „Polityki” (2001), laureatka Nagrody Literackiej Gdynia (2012) za zbiór Rezydencja surykatek. Za tom Zawsze nominowana do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej oraz do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2016). W 2017 roku wydała nakładem Biura Literackiego tom Zimna książka, który również nominowany był do tych samych nagród. Książka Mordercze ballady przyniosła autorce Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej oraz nominację do Nagrody Literackiej Nike. Ostatnio opublikowała zbiór Przepowieść w ścinkach (2020).
Promieniowanie tła. Szkice o wierszach i czytaniu, Wydawnictwo Czarne, 2020
Literaturoznawca, antropolog literatury, krytyk literacki. Przewodniczący Rady Dyscypliny Literaturoznawstwo Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Członek prezydium Komitetu Nauk o Literaturze PAN, redakcji kwartalnika „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa”, Rady Fundacji im. Zbigniewa Herberta oraz Polskiego PEN Clubu i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Juror Nagrody Literackiej Nike. Wieloletni współpracownik Ośrodka Brama Grodzka – Teatr NN, gdzie m.in. kieruje Pracownią Antropologii Słowa. Pomysłodawca i współorganizator Miasta Poezji w Lublinie oraz kierunku studiów teksty kultury i animacja sieci (KUL). Pomysłodawca i redaktor naczelny witryny stronypoezji.pl. Autor książek poświęconych literaturze polskiej. Ostatnio opublikował Nokturny (z dziejów wyobraźni poetyckiej) oraz Promieniowanie tła. Szkice o wierszach i czytaniu.
Proszę bardzo, Wydawnictwo Marginesy, 2021
Historyczka sztuki, krytyczka i publicystka, organizatorka i kuratorka licznych wystaw. Jest również autorką poświęconych sztuce artykułów naukowych i esejów, zamieszczanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach. W latach 1993–2000 dyrektor Galerii Sztuki „Zachęta” w Warszawie, od 1998 roku przewodnicząca Fundacji Instytutu Promocji Sztuki. Autorka między innymi: Sztuka w Polsce 1945–2005 (2005), Przeciąg: Teksty o sztuce polskiej lat 80. (2009), Rottenberg. Już trudno (2014, z Dorotą Jarecką), Berlińska depresja. Dziennik (2018), Lista. Dziennik 2005 (2019) i Zbliżenia. Szkice o polskich artystach (2020). Nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia. Autobiograficzna książka Proszę bardzo z 2009 roku zostało wznowiona przez Wydawnictwo Marginesy (2021).
RuRu, Wydawnictwo Nisza, 2019
Ukończyła matematykę teoretyczną na Uniwersytecie Warszawskim, pracowała w Polskiej Akademii Nauk. Dotychczas była znana głównie jako autorka książek dla dzieci — za debiutancki Rok smoka otrzymała Międzynarodową Nagrodę im. Janusza Korczaka, a książki XY i Bajka o Wojnie trafiły na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej. Zbiór opowiadań RuRu przyniósł autorce tytuł laureatki Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii warszawska twórczyni.
Słowacja. Dzieje obojętności, TAiWPN Universitas, 2019
Urodzony w Bratysławie. Do 1989 roku działał w środowisku czeskiej i słowackiej opozycji demokratycznej: pracował fizycznie jako palacz czy pielęgniarz w szpitalu, a swoje książki wydawał wyłącznie w obiegu niezależnym. Był też współzałożycielem i redaktorem słowackiego samizdatowego czasopisma „Fragment K”. W 1989 roku wszedł w skład kierownictwa ruchu politycznego Społeczeństwo Przeciw Przemocy, w 1990 roku założył wydawnictwo Archa, którym kierował do 1997 roku, kiedy został redaktorem naczelnym słowackiego tygodnika „Domino Forum”. W latach 1999-2006 kierował słowackim dziennikiem „Sme”, a w latach 2006-2008 — czeskim tygodnikiem „Respekt”, w którym następnie pozostał do 2016 roku jako członek kolegium redakcyjnego. Od 2016 roku jest komentatorem „Dennika N”. Opublikował kilka powieści i tomów opowiadań. Powieść Džin (Dżin) wyszła m.in. w USA i Francji.
Reporter, publicysta, od 1989 roku dziennikarz „Gazety Wyborczej”, wcześniej współpracownik pism drugiego obiegu. Autor książek Pokolenie kryzysu, „Gazeta Wyborcza” — lustro demokracji, Salon patriotów, Pochówek dla rezuna, Irak. Piekło w raju, Izrael już nie frunie, Bedzies wisioł za cosik. Godki podhalańskie (wraz z Bartłomiejem Kurasiem), Balagan. Alfabet izraelski, Oczy zasypane piaskiem, Szcze ne wmerła i nie umrze (wywiad rzeka z Jurijem Andruchowyczem), Zielone migdały, czyli po co światu Kurdowie, Wieje szarkijja. Beduini z pustyni Negew, Krzyżyk niespodziany. Czas Goralenvolk (wraz z Bartłomiejem Kurasiem), Syrop z piołunu. Wygnani w akcji „Wisła”, Królowe Mogadiszu, Wnuki Jozuego oraz Czerwony śnieg na Etnie (wraz z Jarosławem Mikołajewskim). Za Izrael już nie frunie otrzymał w 2006 roku Nagrodę im. Beaty Pawlak. Za Oczy zasypane piaskiem był nominowany do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, a za Syrop z piołunu do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego. Jest także laureatem Nagrody im. Kurta Schorka oraz Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego.
Krytyczka literacka, dziennikarka tygodnika „Polityka”. Absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wcześniej pracowała w „Przekroju” i „Dzienniku”. Autorka książki Książka o czytaniu, czyli resztę dopisz sam (2012, 2016) oraz współautorka (z Anną Dziewit-Meller) zbioru felietonów Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz (2021). W 2017 roku przygotowała antologię opowiadań Kornela Filipowicza Moja kochana, dumna prowincja, a w 2020 opublikowała Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzną o Kornelu Filipowiczu. Zasiada w kapitule Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Jest laureatką nagrody PIK-owy Laur, przyznawanej przez Polską Izbę Książki za promocję czytelnictwa.
Przewóz, Wydawnictwo Czarne, 2021
Prozaik, eseista. Współtwórca Wydawnictwa Czarne, dyrektor artystyczny Festiwalu im. Zygmunta Haupta. Publikuje w „Tygodniku Powszechnym”. Urodził się w Warszawie, od lat mieszka w Beskidzie Niskim. Autor książek, m.in.: Mury Hebronu, Dukla, Opowieści galicyjskie, Jadąc do Babadag, Taksim, Grochów, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach, Wschód, Kucając, Osiołkiem, Kroniki beskidzkie i światowe, Przewóz. Laureat wielu nagród, m.in.: Nagrody Literackiej Nike (2005), Nagrody Literackiej Gdynia (2010), Nagrody Nowa Kultura Nowej Europy im. Stanisława Vincenza (2011), Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2015), Austriackiej Nagrody Państwowej w dziedzinie literatury europejskiej (2016), Nagrody im. Nicolasa Bouviera (2018) oraz nagrody Orzeł Stulecia (2021). Jego książki były tłumaczone na niemal wszystkie języki europejskie.
Cham z kulą w głowie, Wydawnictwo Znak, 2020
Pisarz, dziennikarz, autor wielu nagradzanych powieści i reportaży, m.in.: Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian, Siódemka, Tatuaż z tryzubem, Międzymorze, Siwy dym albo pięć cywilizowanych plemion, Via Carpatia. Podróże po Węgrzech i Basenie Karpackim, Cham z kulą w głowie. Laureat Paszportu „Polityki” (2013), za książkę Przyjdzie Mordor i nas zje…, nominowany do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus, Nagrody MediaTory i Nagrody im. Beaty Pawlak. Książka Międzymorze znalazła się w półfinale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Interesuje się wschodem Europy i dziwactwami geopolitycznymi, historycznymi i kulturowymi. Jeździ po dziwnych miejscach i o tym pisze.
Dni powszednie i święta, Biuro Literackie, 2018
Poetka. Za debiutancką książkę Po sobie (2007) otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius (2008), nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (2008) oraz nagrodę „Gazety Wyborczej” wARTo (2009). „Świadomość językowa i sprawność wierszy” (Krystyna Miłobędzka), „ciekawe skojarzenia” (Piotr Kępiński), „oszczędne i przestronne instalacje wyrazów i obrazów” (Andrzej Sosnowski), „wiersze krótkie jak oddechy”, „projekt dojrzałej poezji” (Wojciech Bonowicz) — takimi opiniami witano debiut Szychowiak. Kolejne tomy poezji to: Wspólny język (2009), Intro (2014) — nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, Naraz (2016), Dni powszednie i święta (2018) — nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia.
Artysta malarz, grafik, rysownik. Ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wypowiada się na płótnie, papierze, ścianie, płocie i w książce. Prace prezentował w Polsce i zagranicą (Austria, Słowenia, Węgry, Niemcy, Wielka Brytania, Hiszpania, Francja, Włochy, Chiny). Jego murale znaleźć można w Grenoble (Francja), Pescarze i Dozzie (Włochy), Krakowie i Warszawie. Nagrody i wyróżnienia, m.in.: I Nagroda w konkursie plakatu na Festiwalu Filmowym Etiuda (Kraków, 1993, 1994), Wyróżnienie na Międzynarodowym Triennale Plakatu (Trnava, Słowacja, 1994), III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Murale (Pescara, Włochy, 1994), Nagroda-stypendium Fundacji im. T. Kulisiewicza (Warszawa, 1997), Wyróżnienie na Międzynarodowym Biennale Sztuki Graficznej w Sant Carles de la Rapita (Hiszpania), Pekin (Chiny), Francavilla al Mare (Włochy) — 2008, Nagroda Pióro Fredry — najpiękniejsza książka roku: za Kucając Andrzeja Stasiuka (Wydawnictwo Czarne, 2015, ilustracje).
Prof. dr hab. nauk humanistycznych w dziedzinie literatury amerykańskiej. Pracownik Ośrodka Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego, autor blisko stu publikacji dotyczących głównie literatury amerykańskiej wieku XIX i współczesnej, a także polskiej literatury romantycznej w perspektywie porównawczej oraz prozy dwudziestowiecznej, zwłaszcza osadzonej w Galicji i na Wołyniu (Schulz, Haupt, Fink, Buczkowski, Odojewski). Tłumacz postmodernistycznej prozy amerykańskiej, ostatnio również amator-ukrainista i tłumacz z ukraińskiego. Stały współpracownik „Przeglądu Politycznego” i członek redakcji „Schulz/Forum”.
Tłumacz przysięgły z języka słowackiego. Ukończył z wyróżnieniem filologię słowacką na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest także absolwentem Szkoły Prawa Słowackiego prowadzonej przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Słowacką Akademię Nauk. Tłumaczeniami ustnymi i pisemnymi z języka słowackiego na język polski oraz w kierunku odwrotnym zajmuje się od 2008 roku. Współpracował z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie, dla którego wykonywał tłumaczenia konsekutywne wykładów. Pracował jako tłumacz etatowy w dużych firmach budowlanych. Wykonuje tłumaczenia filmów słowackich wyświetlanych w ramach Festiwalu Kino na Granicy w Cieszynie/Czeskim Cieszynie. Wykonywał również tłumaczenia dla firm prywatnych, samorządów, biur tłumaczeń.
© FESTIWAL IM. ZYGMUNTA HAUPTA | ZYGMUNT HAUPT FESTIVAL | PROJEKT I REALIZACJA: ALICJA SAWICKA